Α) Προβάλλουμε στους μαθητές μας το trailer της θεατρικής παράστασης «Του Κουτρούλη ο γάμος» από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος 2015 (youtube). Τους ρωτάμε αν τους άρεσε και αν θα πήγαιναν να την δουν. Στη συνέχεια τους δείχνουμε την ξυλογραφία του Αλεξάνδρου Ρίζου Ραγκαβή, τον οποίο και περιγράφουν. Φαίνεται αριστοκρατικής ή λαϊκής καταγωγής; Πώς το συμπεραίνουν; Μετά τους αφηγούμαστε τον βίο του. Με έκπληξη απορούμε πώς συμμετείχε ενεργά στην πολιτική ζωή της νεοσύστατης Ελλάδας αρχικά για δεκαέξι χρόνια και μετά ως διπλωμάτης για άλλα είκοσι χρόνια! Άρα, ήταν πολύ έμπειρος γι’ αυτό και αυθεντικός στο θεατρικό έργο του «Του Κουτρούλη ο γάμος» το οποίο σημειώνουμε ότι γράφτηκε το 1845, ένα χρόνο μετά την παραίτησή του από το Υπουργείο Εσωτερικών, αμέσως μετά το «μνημόνιο» με τους δανειστές εκείνης της εποχής και την επιβολή στη χώρα μας από τις Μεγάλες Δυνάμεις δυσβάστακτων όρων. Στο έργο του περιγράφει «από τα μέσα» τις ίντριγκες, τις ξένες επεμβάσεις, τους συμβιβασμούς και την με κάθε μέσο προσπάθεια για κατάκτηση και διατήρηση της εξουσίας από τα πρώτα κόμματα. Μέσα από την ξεκαρδιστική ιστορία του Κουτρούλη, του καλοκάγαθου ράφτη από την Σύρο, που, για να τον δεχτεί για σύζυγό της η ωραία Ανθούσα, θέτει ως όρο να γίνει… Υπουργός, ο Ραγκαβής αποκαλύπτει με αξιοθαύμαστη τόλμη τις μεθόδους και τις πρακτικές που από τότε διέπουν το πολιτικό μας σύστημα: την εξασφάλιση ξένης υποστήριξης, την διαπλοκή, την εξαγορά συνειδήσεων, τις πελατειακές σχέσεις και την θυσία του δημοσίου στο ατομικό συμφέρον. Συζητάμε, λοιπόν, πόσο επίκαιρος είναι ο Ραγκαβής. Β) Αν η υπόθεση τους εμπνέει τους παροτρύνουμε να την ανεβάσει το σχολείο [όπως έκανε το 5ο Γ.Ε.Λ. Βέροιας στα πλαίσια του 1ου Θεατρικού διαγωνισμού γυμνασίων και λυκείων Ημαθίας, Πιερίας, Πέλλας.] Γ) Αναθέτουμε στους μαθητές να αναζητήσουν στο διαδίκτυο από πού προήλθε η φράση «Έγινε/Θα γίνει… του Κουτρούλη ο γάμος» και τι σημαίνει. Δ) Συζητάμε στην τάξη για τα «Σκιαδικά», τα σοβαρά επεισόδια που έγιναν στο Πεδίο του Άρεως στην Αθήνα στις 10-11 Μαΐου του 1859. Ο Αλέξανδρος Ρίζος Ραγκαβής, υπουργός Εξωτερικών εκείνη την εποχή, είχε διατυπώσει πολλές φορές σε οικογενειακές συζητήσεις την άποψη ότι οι πιο εύπορες τάξεις έπρεπε να στραφούν στην αγορά ελληνικών προϊόντων, για να ενισχυθεί η εγχώρια παραγωγή, της οποίας η ενίσχυσή αποτελούσε εθνική ανάγκη για τον Ραγκαβή. Ο γιος του Κλέων διέδωσε την ιδέα σε μαθητές και φοιτητές, οι οποίοι στις 10 Μαΐου του 1859 βγήκαν περίπατο στο Πεδίο του Άρεως φορώντας ψάθινα καπέλα από τη Σίφνο, που ονομάζονταν «σκιάδια». Όμως, οι εισαγωγείς καπέλων από το εξωτερικό, οι οποίοι πλήττονταν από αυτήν την πρωτοβουλία, έστειλαν στο Πεδίο του Άρεως υπαλλήλους τους που φορούσαν αστεία και κουρελιασμένα σκιάδια, για να διακωμωδήσουν τους νέους, με αποτέλεσμα να γίνουν επεισόδια. Συνειδητοποιούμε πόσο επίκαιρες είναι και πάλι οι απόψεις του Ραγκαβή και πόσο είναι αδήριτη ανάγκη να αντισταθούμε κι εμείς σήμερα στην αγορά επωνύμων προϊόντων ξένων εταιρειών που μας κατακλύζουν και να ενισχύσουμε όση από την εγχώρια παραγωγή υπάρχει ακόμα.