Το προσχέδιο μπορεί να χρησιμεύσει στο μάθημα της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας για την οπτικοποίηση των ποιημάτων του Καβάφη. Οι μαθητές να προβληματιστούν σχετικά με τη θεματική των ποιημάτων του και να αντιληφθούν την εστίαση του ποιητή σε εποχές ηθικού εκφυλισμού. Αυλές ηγεμόνων, σημαδεμένες από πολυτέλεια και ματαιότητα, αποτελούν συχνά σκηνικό των ποιημάτων του. Να μελετήσουν, λοιπόν, με την υπόδειξη του εκπαιδευτικού, ορισμένα από τα ποιήματά του Καβάφη, αναζητώντας εκείνα τα οποία είναι πιθανόν να ενέπνευσαν τον ζωγράφο. Να συζητήσουν, επίσης, αυτήν τη συνάντηση ποίησης και ζωγραφικής και να καταλήξουν σε συμπεράσματα με τον τρόπο που καθεμιά από τις δύο τέχνες επιλέγει να εκφραστεί. Τέλος, διαθεματικά με το μάθημα της Αισθητικής αγωγής, να μελετήσουν τη γλώσσα της ζωγραφικής και τον αφαιρετικό τρόπο με τον οποίο ο Χατζηκυριάκος-Γκίκας αποδίδει το ιστορικό σκηνικό των καβαφικών ποιημάτων.